MODLITWA- poezja duszy

Ile jeszcze tych lekcji masz dla mnie, Panie

Wciąż gubię się w meandrach Twego myślenia

Pytam – Jakie masz jeszcze dla mnie zadanie

Ty milczysz... Jakbyś drwił z mojego cierpienia

Czemu nie mogę wrócić tam, skąd przychodzę

Tam, gdzie gwiazdy wołają mnie każdej nocy

Tam, gdzie mój dom prawdziwy i skąd pochodzę

Gdzie moje siostry, bracia błękitnoocy

Dałem Ci wolę wolną - mówisz z uśmiechem

Sam jesteś wioślarzem swej gondoli życia

Twe słowa Panie odbite pustym echem

Wszak to Twój, nie mój, scenariusz do uszycia

Każesz miłować, choć tyle zła na świecie

Każesz wybaczać, lecz cierpienie zsyłasz wciąż

Plany me gmatwasz, warkoczem los mój pleciesz

Mówisz – Ucz się swej lekcji i do celu dąż

Im głośniej krzyczę, że nie chcę tych lekcji już

Tym więcej zadań do przerobienia dajesz

Przeszłość powraca i wbija w plecy swój nóż

Samotność boli, a ból w sercu zostaje

Zabierz mnie Panie do mych gwiazd skąd przychodzę

Zabierz do świata braci i sióstr aniołów

Jedno słowo i wreszcie powiem – Odchodzę

Tam, gdzie miłość czeka, gdzie nie ma popiołów

©Katarzyna NK

15 listopada 2018

*****

Modlitwa - poezja duszy

wiersz z tomiku ŻYCIE JEST DROGĄ...

Historia Pewnej Podróży Wierszami Spisana autor: Katarzyna Nowocin-Kowalczyk

zdjęcia w książce: Dieter Peter Windheim

AMAZON wersja w kolorze

AMAZON wersja czarno-biała

👉  Książka dostępna na Amazon w twardej i miękkiej okładce;

w wersji ze zdjęciami w kolorze lub czarno-białymi;

czyta Katarzyna