BRAMA CZASU I GŁOS ANIOŁA - impresje o życiu i przemijaniu

5 października 2024

autor:Katarzyna Nowocin-Kowalczyk

Opowiadanie ze zbioru PRZECHODNIE

KSIĄŻKA JUŻ WKRÓTCE W SPRZEDAŻY

Są takie chwile w życiu, kiedy coś się kończy. Jakiś etap tej ziemskiej podróży. Ktoś odchodzi. Coś odchodzi. I wiesz, że to już nie wróci. Wiesz, że właśnie teraz, w tym konkretnym czasie, kończy się jakiś Czas. I wiesz, że tak ma być. Rozumiesz, że kończy się coś, aby mogło zacząć się coś innego, nowego.

I to jest ten moment, w którym jesteś między dwoma światami. Moment przekraczania wymiarów.  Czujesz jakbyś stała w wielkiej bramie otwartej przez Władcę Czasu, który z surowością czasu, pilnuje Twojego Czasu. Moment zawieszenia między starym a nowym. Moment przejścia.

Część Ciebie jest jeszcze w starym świecie w przeszłości. Tak bardzo znanym, chociaż wszak nieznanym, ale dającym iluzję bezpieczeństwa. Ty już wiesz, że to była tylko iluzja. Po prostu nauczyłaś się w tym dziwnym świecie poruszać.  Stworzyłaś swój własny świat w tamtym, innym świecie.

I teraz tamten świat odchodzi. Kończy się. Praktycznie, już go nie ma. I nie ma Ciebie z tamtego świata. Zmieniłaś się podróżując przez świat, który odszedł. A może to Ty odeszłaś. Wyrosłaś ponad tamten świat. I nie chcesz tam wracać. Czujesz jednak ogrom wdzięczności za tę podróż i doświadczenia. To była niezwykła, pełna wrażeń i nagłych zwrotów akcji, gra. Dużo się nauczyłaś. Wygrałaś tę grę. Wygrałaś grę, w którą grałaś sama ze sobą, chociaż wtedy tego nie wiedziałaś.

Kończy się jakiś etap życia. Który to już raz… Czujesz smutek i wzruszenie jednocześnie. Wiesz, że nie zatrzymasz czasu. Wiesz, że nie chcesz zatrzymać czasu. Wiesz, że Czas, ma zawsze swój czas w czasie. A ten czas jest właśnie Teraz, kiedy przechodzisz przez Bramę Czasu.

Jeszcze nie wiesz, co jest po drugiej stronie tej Bramy, ale masz wrażenie, że wiesz. Czujesz to. Widzisz to. Jesteś tym. I chcesz być w tym Nowym Świecie. Świecie spokoju, harmonii, radości, miłości i obfitości. Jesteś tym światem.

Stoisz w Bramie Czasu i myślisz o tych wszystkich dobrych chwilach i o ludziach, których spotkałaś, i którzy byli częścią tego czasu. Towarzysze podróży i przechodnie w twoim i życiu. Znów czujesz wielki przypływ wdzięczności. Tyle dobrego… Bo to, co w którymś momencie wydawało się trudne, ostatecznie okazało się być tym czymś najlepszym. Po prostu wtedy tego nie rozumiałaś. Teraz już wiesz.  Nauczyłaś się ufać sobie i ufać podróży.

Czujesz podniosłość i wyjątkowość tego momentu przejścia i czujesz zbierające się w oczach łzy wzruszenia, które jednak nie chcą spłynąć. Jakby coś je trzymało. Może to ten moment między światami, między wymiarami. A może to Ty…

Patrzysz na odchodzący świat i masz wrażenie, że jest coraz mniej wyraźny. Jakby chował się za zasłoną mgły. Jakby odchodził gdzieś za horyzont. Zostają wspomnienia, które upiększasz swoimi myślami. Pozwalasz odejść czasowi. Pozwalasz odejść przeszłości.

Czujesz pełnię i pustkę jednocześnie. I masz wrażenie, że nie ma nikogo. Jesteś tylko Ty i Ty. Jestem Ja i Ja. I jest to jasne światło po drugiej stronie Bramy, które tak bardzo rezonuje z Twoim światłem. Nie… to nie jest o strachu… Nie czujesz strachu. To jest o radości i zadumie nad Czasem. Refleksja przemijania, doświadczania, kreowania. Niekończąca się podróż w czasie i przez czas. Jesteś czasem i jesteś podróżą. Jesteś kreacją siebie.

Czujesz wzruszenie. Czujesz, że jest coś podniosłego w tym momencie przejścia. Czujesz, że chcesz, aby ktoś wziął Cię za rękę i pomógł spłynąć tym wstrzymywanym łzom. Czujesz, że chcesz się podzielić z kimś, swoimi myślami, swoją radością, swoją pełnią. Chcesz usłyszeć czyjś głos…

I oto dzwoni telefon. Nagle. Jakby niespodziewanie. W słuchawce odzywa się radosny głos kogoś, z kim nie rozmawiałaś od lat. Tak jakoś, kontakt się urwał, kiedyś. A jednak się nie urwał... Ktoś zadzwonił dokładnie wtedy, kiedy tego potrzebowałaś. Dokładnie wtedy, kiedy miał zadzwonić.

Rozmowa jest krótka, ale pełna dobrych słów, emocji i wzruszeń. Dokładnie taka jak miała być. Wystarczyła, aby po policzkach spłynęły uwolnione łzy oczyszczenia. Wystarczyła, abyś przeszła na drugą stronę Bramy Czasu i zamknęła za sobą przeszłości drzwi. Wystarczyła, abyś weszła w Nowy Świat. Radosny głos Anioła Radości w słuchawce telefonu, nie mówiąc, mówi: - Jesteś najlepszym, co mogło Ci się przydarzyć. Jesteś najlepszym, co mogło Cię spotkać w tej podróży. Jesteś najlepszym, co mogło przydarzyć się tym, którzy na swojej drodze spotkali Ciebie. Jesteś Światłem, które rozświetla Mrok. Witaj w Nowym Świecie. Oto nadszedł czas radości, miłości i obfitości. Czas spokoju. Jesteś wszak takim światem, który sama tworzysz. Twój świat, to Ty.

Dziękuję za ten głos Anioła. 

© KatarzynaNK

 Brama Czasu i Głos Anioła